Ο RED 96.3 & o Πέτρος Κουμπλής εξασφάλισαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για όλους εσάς μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης με τον θρυλικό drummer των Pink Floyd, Nick Mason.
Aπόλαυσε την αποκλειστική συνέντευξη του Nick Mason εδώ:
Π: Ένας θρυλικός μουσικός, το μόνο μέλος των Pink Floyd που έπαιξε σε όλους τους δίσκους τους, παθιασμένος οδηγός rally και πιλότος… μια δημιουργική δύναμη… κυρίες και κύριοι ο ένας και μοναδικός Nick Mason! Καλημέρα σας, είμαι ο Πέτρος από την Αθήνα. Πώς είστε σήμερα;
ΝΜ: Καλημέρα, ευχαριστώ για την όμορφη εισαγωγή!
Π: Είναι μεγάλη τιμή για εμένα και τον RED 96.3, όνειρο ζωής να σας μιλάω. Βρίσκεστε στο Λονδίνο;
ΝΜ: Όχι, βρίσκομαι στο Δουβλίνο, στην Ιρλανδία.
Π: Θα ξεκινήσετε την περιοδεία από την Ιρλανδία;
ΝΜ: Ναι, θα ξεκινήσουμε από την Ιρλανδία και τις επόμενες δύο μέρες έχουμε πρόβες.
Π: Όλοι ξέρουμε ότι οι Pink Floyd αγαπούν την Ελλάδα – ο Rick (Wright) και ο David (Gilmour) αγόρασαν σπίτι στη Ρόδο, ο David έχει γράψει για το Καστελόριζο και την Ύδρα, ο Roger (Waters) έχει εξοχικό στο Πήλιο- εσείς έχετε κάποια ιδιαίτερη σχέση ή ανάμνηση από την Ελλάδα;
ΝΜ: Σε αυτό διαφέρω γιατί, δυστυχώς, δεν έχω σπίτι στην Ελλάδα! Μάλλον πρέπει να πάω για αγορά σπιτιού όταν έρθω! Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από την Ελλάδα, όμως, γιατί έχω υπάρξει καλεσμένος στα σπίτια των υπόλοιπων μελών του συγκροτήματος, ιδίως στη Λίνδο, όπου και πέρασα τον μήνα του μέλιτος.
Π: Είναι πανέμορφο μέρος.
ΝΜ: Ναι, υπέροχo!
Π: Για πολλούς Έλληνες, η συναυλία των Pink Floyd στην Αθήνα το 1989 στην περιοδεία Another Lapse Tour θεωρείται μια από τις καλύτερες συναυλίες που έχουν γίνει ποτέ στη χώρα μας. Θυμόσαστε κάτι από εκείνο το βράδι;
ΝΜ: Το θυμάμαι, είχαμε και πολλούς φίλους εκεί οπότε ήταν εν μέρει δουλειά και εν μέρει διακοπές για εμάς.
Π: Πείτε μας για την καινούρια σας δουλειά, Nick Mason’s Saucerful of Secrets, το συγκρότημα που δημιουργήσατε για να ερμηνεύετε την πρώιμη μουσική των Pink Floyd – από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες στην ιστορία του ροκ εν ρολ. Μπορείτε να μας πείτε παραπάνω για τη σύλληψη του συγκροτήματος, τις ζωντανές εμφανίσεις, και την απόφασή σας να ξεκινήσετε κάτι τέτοιο;
ΝΜ: Προέκυψε, δεν ήταν δική μου ιδέα αρχικά. Ο Lee Harris, ο κιθαρίστας, πρότεινε να παίξουμε το πρώιμο υλικό (των Pink Floyd) και να κάνουμε μόνοι μας περιοδεία. Θα το είχα μάλλον αγνοήσει, αλλά μιλώντας με τον Guy Pratt [μουσικό-τραγουδοποιό] με τον οποίο έχω δουλέψει εκτενώς τα τελευταία τριάντα χρόνια και επειδή εκτιμώ την άποψή του, συνειδητοποίησα ότι εφόσον και εκείνος το θεωρεί καλή ιδέα τότε ίσως αξίζει να το προχωρήσουμε. Έτσι νοικιάσαμε μια αίθουσα πρόβας για δύο μέρες, για να δούμε εάν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Με το που αρχίσαμε να παίζουμε μαζί είδαμε πόσο ωραία περνάμε και πόσο όμορφα ακουγόταν η μουσική που παίζαμε. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι με την πρώιμη μουσική δεν χρειάζεται να είμαστε τόσο αυστηροί με το πώς παίζουμε, υπάρχει περισσότερο περιθώριο για δημιουργικότητα. Σε αντίθεση με το να πρέπει να μάθουμε να παίζουμε κάθε κομμάτι όπως είναι στο δίσκο.
Π: Οπότε έχετε καινούριες ιδέες; Υπάρχει χώρος για αυτοσχεδιασμό;
ΝΜ: Ναι σίγουρα, και πολύ παραπάνω από την ύστερη δισκογραφία.
Π: Πώς σας φαίνεται που δουλεύετε και πάλι με τον Guy Pratt;
ΝΜ: Πολύ όμορφα, αλλά δουλεύουμε μαζί περιστασιακά από τότε που εντάχθηκε στους Pink Floyd. Έχουμε συνεργαστεί σε άλλες δουλειές ανά τα χρόνια.
Π: Ας κάνουμε μια αναδρομή στο 1968 – γνωρίζουμε τους πέντε νέους του συγκροτήματος Pink Floyd. Τί μπορούμε να πούμε για αυτούς; Πώς περιγράφουμε τον Roger, τον Richard, τον David, τον Sid και τον Nick;
ΝΜ: Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Sid ήταν ένα απίστευτο ταλέντο που εξαντλήθηκε πολύ νωρίς. Ήταν ο απόλυτος ηγέτης των Pink Floyd, ο τραγουδιστής και συνθέτης σχεδόν όλων των τραγουδιών. Ήταν αξιοσημείωτο το πώς ανέλαβε ο Ρότζερ το ρόλο του τραγουδοποιού-συνθέτη όταν αποχώρησε από το συγκρότημα ο Sid. Έγινε πολύ γρήγορα. Στον πρώτο μας δίσκο ο Roger είχε συνθέσει ένα τραγούδι -όχι και τόσο καλό κατ’ εμέ, αλλά από τον δεύτερο και τρίτο δίσκο μας και μετά ήταν ο κύριος τραγουδοποιός. Ο David είναι πολύ ταλαντούχος και μπήκε στο συγκρότημα όταν έφυγε ο Sid. Είναι εκπληκτικό το πώς όχι μόνο δεν απέτυχε το συγκρότημα με την αποχώρηση του Sid, αλλά ο συνδυασμός του David και του Roger μας ενδυνάμωσε. Θυμίζει την κατάσταση με το [συγκρότημα] Genesis, όταν αποχώρησε ο Peter [Gabriel] και ανέλαβε ο Phil [Collins] ολοκληρωτικά. Ο Rick είναι εδώ και χρόνια ο βασικός πυλώνας των Pink Floyd. Το συνειδητοποιεί κάνεις όταν συγκρίνει τον ήχο στους δίσκους μετά το θάνατο του Rick – ήταν ζωτικής σημασίας η συμβολή του.
Π: Αν μπορούσατε να διαλέξετε την σπουδαιότερη στιγμή της καριέρας σας με τους Pink Floyd ποια θα ήταν;
ΝΜ: Πολύ δύσκολη ερώτηση! Θα έλεγα ότι είναι μια από τις πρώιμες συναυλίες μας στη δεκαετία 1970 για το “The Dark Side of the Moon”. Τότε αρχίσαμε να εξοικειωνόμαστε με τη μουσική, αλλά και με το πώς γίνεται η παραγωγή μιας συναυλίας. Από εκείνες τις συναυλίες αναπτύξαμε πολλές από τις μεταγενέστερες ιδέες μας.
Π: Θυμόσαστε αντιδράσεις του κοινού;
ΝΜ: Υπήρχαν κάποιες αντιδράσεις (γέλια). Θυμάμαι πως όταν παίξαμε στο Radio City Music Hall [στη Νέα Υόρκη] χρησιμοποιήσαμε μερικά από τα συστήματα σκηνής εκεί, μπορούσες να κάνεις καινοτόμα πράγματα με την παραγωγή της παράστασης- από ανύψωση της σκηνής, χρήση κουρτίνας ατμού…συνειδητοποιήσαμε πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε θεατρικά στοιχεία που συμπλήρωναν και εξύψωναν τη μουσική.
Π: Οι Pink Floyd κυκλοφορούν νέα μουσική για πρώτη φορά μετά από 28 χρόνια, ενώ τα έσοδα θα διατεθούν για την ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία. Πώς αποφασίσατε να κάνετε κάτι τέτοιο και ποια ήταν η συνεργασία σας με τον Ουκρανό τραγουδιστή Andriy Khlyvnyuk;
ΝΜ: Τα εύσημα γι ’αυτό πηγαίνουν στον David, καθώς η νύφη του είναι Ουκρανικής καταγωγής. Είναι κάτι πολύ προσωπικό για εκείνον. Επίσης έχει συνεργαστεί με το Ουκρανικό συγκρότημα [σ.σ. τους BoomBox του Andriy Khlyvnyuk] πριν από 5-6 χρόνια. Κατάφερε να βρει ηχογράφηση του Khlyvnyuk όπου τραγουδάει ακαπέλα και ύστερα ο Guy και εγώ προσθέσαμε τη μουσική υπόκρουση στο σόλο. Ήταν ένα αξιοσημείωτο κατόρθωμα επεξεργασίας ήχου και μουσικής.
Π: Πώς σας φάνηκε που ξανά μπήκατε στο στούντιο με τον David;
ΝΜ: Ήταν πολύ ωραία. Φυσικά όλοι ξέραμε τι πρέπει να κάνουμε οπότε η διαδικασία ήταν σύντομη. Είχαμε τελειώσει σε ένα απόγευμα.
Π: Ο David ανέφερε ότι απογοητεύτηκε από την απουσία του Roger. Έχετε κάτι να σχολιάσετε για αυτό; Έχετε μιλήσει με τον Roger;
ΝΜ: Δεν έχω μιλήσει με τον Roger. Σίγουρα θα ήταν πολύ ωραία να ήταν και εκείνος εκεί. Ήταν μια δουλειά που έπρεπε να γίνει γρήγορα και δεν υπήρχε αρκετός χρόνος συμφιλίωσης.
Π: Πιστεύετε ότι θα υπάρξει καινούριο υλικό Pink Floyd στο μέλλον;
ΝΜ: Δεν είναι στα πλάνα μας. Αλλά ποτέ μην λες ποτέ. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα ηχογραφούσαμε το single για την Ουκρανία.
Π: Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι από την πρώιμη δισκογραφία σας; Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτό;
ΝΜ: Είναι το «Set The Controls For The Heart of the Sun» γιατί είναι σπουδαίο κομμάτι για έναν ντράμερ. Έχει απόλυτη ελευθερία στην απόδοση. Κάθε φορά που το παίζω είναι μια καινούρια ευκαιρία.
Π: Πόσο διαφορετική είναι η εμπειρία του να παίζετε μουσική σε μικρούς χώρους; Έχετε πενήντα χρόνια να παίξετε σε τόσο μικρή αίθουσα. Νιώθετε σαν να είστε πάλι 20 ετών;
ΝΜ: Το απολαμβάνω πολύ! Είναι μοναδικό να είσαι τόσο κοντά στο κοινό σου, να σχετίζεσαι μαζί τους, ακόμα και αν κάποιος είναι στο πίσω μέρος της αίθουσας. Στις μεγάλες συναυλίες, οι ακροατές στο πίσω μέρος δεν προσέχουν, οπότε είναι πολύ όμορφο να έρχεσαι κοντά με το κοινό.
Π: Τέλος, ισχύει η ιστορία για τις ηχογραφήσεις του “Wish You Were Here”, όπου ο Sid ήρθε στο δωμάτιο ηχοληπτών στο Abbey Road Studios;
ΝΜ: Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές αυτής της ιστορίας, μιας εκ των οποίων είναι και η δική μου. Εγώ θυμάμαι πως ο Sid ήρθε μόνο μια φορά, αλλά κατά τα φαινόμενα ήρθε δυο. Έχουμε κάποιες φωτογραφίες από την ηχογράφηση όπου φορά διαφορετικά ρούχα, και δεν άλλαξε στο στούντιο. Οπότε ήρθε δύο μέρες αντί για μία αλλά θυμάμαι μόνο την πρώτη, όπου δεν μπορούσα να τον αναγνωρίσω καν. Ήταν δυσάρεστο γεγονός και το θυμάμαι ξεκάθαρα – ήταν ένας παχύσαρκος άντρας που ήταν ο Sid αλλά έμοιαζε εντελώς διαφορετικός.
Π: Πότε ήταν η τελευταία φορά που τον είδατε από όταν αποχώρησε από το συγκρότημα;
ΝΜ: Ήταν εκείνη η φορά, στο στούντιο ηχογράφησης. Δεν τον ξανά είδα ποτέ.
Π: Τι έρχεται στο νου σας όταν σκέφτεστε τον Sid τώρα; Ήταν μια κομβική μορφή για την πρώιμη μουσική του συγκροτήματος.
ΝΜ: Ήταν το αστέρι που έσβησε πολύ νωρίς. Μπορούσε να αναπτύξει τις ικανότητές του ως συνθέτης-τραγουδοποιός και να γράψει πολλά ακόμη τραγούδια.
Π: Σας ευχαριστώ πολύ που μοιραστήκατε τις αναμνήσεις σας με τους ακροατές μας. Ευχαριστώ και για το χρόνο και την ευγένεια σας. Σας ευχόμαστε κάθε καλό στην περιοδεία σας και ανυπομονούμε να σας δούμε επί σκηνής στην Αθήνα τον Ιούνιο.
ΝΜ: Ναι, το εύχομαι.
Π: Θα ταξιδέψετε σε όλη την Ευρώπη και ύστερα στην Αμερική;
ΝΜ: Ναι, αλλά θα είμαστε στην Αμερική στο τέλος του έτους.
Π: Ευχαριστούμε πολύ και πάλι, ήταν μεγάλη μας τιμή. Γεια σας!
ΝΜ: Γεια σας!